W naszym przedszkolu realizowany jest program „Przyjaciele Zippiego” prowadzony przez pedagoga specjalnego Monikę Wójciak.
Jest to międzynarodowy program promocji zdrowia psychicznego dla dzieci w wieku 5-6 lat, który kształtuje i rozwija umiejętności psychospołeczne u małych dzieci. Uczy różnych sposobów radzenia sobie z trudnościami i wykorzystywania nabytych umiejętności w codziennym życiu oraz doskonali relacje dzieci z innymi ludźmi. Nie koncentruje się on na dzieciach z konkretnymi problemami czy trudnościami, ale promuje zdrowie emocjonalne wszystkich małych dzieci.
Program składa się z sześciu części:
Uczucia
Dzieci omawiają uczucia – smutku, szczęścia, złości, zazdrości i zdenerwowania. Uczą się mówienia o własnych uczuciach, o tym jak czują się w różnych sytuacjach oraz poznają sposoby poprawiania własnego samopoczucia.
Komunikacja
Dzieci uczą się skutecznej komunikacji, wysłuchiwania innych oraz tego jak prosić o pomoc i mówić to, co chce się powiedzieć, nawet w niesprzyjających okolicznościach. Podczas tej części nawet „ciche” dzieci otwierają się w czasie spotkań ucząc się wyrażać siebie.
Nawiązywanie i zrywanie więzi
Dzieci uczą się o przyjaźni. Jak nawiązywać i utrzymywać przyjaźnie, jak radzić sobie z samotnością i odrzuceniem. Uczą się jak mówić przepraszam i jak godzić się z przyjacielem po sprzeczce.
Rozwiązywanie konfliktów
Dzieci uczą się rozwiązywania konfliktów oraz akceptowania swojej odmienności. Ta część dot. w szczególności, problemu prześladowania i tego, co dzieci mogą zrobić, jeśli ktoś je prześladuje lub jest prześladowany.
Przeżywanie zmiany i straty
Dzieci uczą się radzenia sobie ze zmianami, zarówno wielkimi jak i małymi. Największą zmianą ze wszystkich możliwych, jest czyjaś śmierć. Mimo, że dorośli często twierdzą, że śmierć jest bardzo trudnym tematem do rozmowy, to jednak małe dzieci bardzo rzadko tak uważają. Chętnie wykorzystują okazję do otwartego mówienia na temat, który stał się tabu dla wielu dorosłych. Jedno spotkanie poświęcone jest odwiedzeniu miejsca pamięci lub cmentarza i może wyda się to zaskakujące, ale jest ono często określane jako najowocniejsze spotkanie z całego programu.
Dajemy sobie radę
Ostatnia część stanowi podsumowanie wszystkiego, czego dzieci nauczyły się do tej pory. Właśnie tu wracamy do różnych sposobów radzenia sobie, pomagania innym oraz adaptowania się do nowych sytuacji. Końcowe spotkanie jest swego rodzaju świętowaniem, połączonym z wręczeniem dyplomów.
